معشوقه گانِ خاطره

در صفوفِ بی انتظارِ خواب هایِ هذیان

بی هیچ تلاشی

- چونان میوه هایِ بهشتی -

تسلیم و رام

با لب هایِ سرخِ همیشه خنده به ماخولیا

خزیده در پس کوچه هایِ شادی

به پستو هایِ سپید و سیاهِ رطوبت

دعوت کننده به خوابی لَزِج و گرم

به شیطنتی شیرین.

چونان حباب های برّاق و آزادِ کفّ

- آرزوهای پوکِ وحشیِ گستاخِ بی هدف -

تن می سایند "صخره هایِ لیزِ هوس" را

و می تَرَکَند به ناگهان

چشمانم بیدار می شوند

نیمی به خنده

نیمی به اشک.